Dag 15: treinreis naar Aquas Calientes

Voor het eerst deze vakantie een goede nachtrust gehad, 7 uur achtereen geslapen 😀 Mijn roommate staat om 5:00 uur klaar voor vertrek voor de tocht die ik dus niet ga lopen, de Camino Real 😥

Slapen kan ik hierna ook niet meer, dus ik lees wat en ga uitgebreid douchen en ontbijten. De groep niet-lopers vertrekt om 9:00 uur richting de Heilige vallei. Onderweg maken we een tussenstop waarbij we uitleg krijgen over het wassen, spinnen en kleuren van alpacawol. Het wassen gebeurd door het raspen van een bepaalde wortel, water zeven en daarna opschuimen. Na het wassen spinnen de vrouwen de wol met tolletjes. Voor het kleuren gebruiken ze allerlei natuurlijke producten. Wanneer je de witte Cochinera (= soort luis die op de cactus zit) plat slaat, wordt deze bloedrood (de luis wordt ook geëxporteerd om als rode kleurstof te worden verwerkt in cosmetica). Wanner je de rode kleur van de cochinera mengt met limoensap dan wordt het oranje, en wanneer je het mengt met natte krijtsteen krijg je scharlaken rood. De groene kleur, in diverse tinten, wordt verkregen door eucalyptusbladeren. En de blauwe indigo door het 1 maand te laten fermenteren met een bepaald soort riet.

We rijden verder door de groene en zeer vruchtbare Heilige vallei, die zijn naam te danken heeft aan het feit dat dit vroeger de graanschuur van het Inka-rijk was. In Ollantaytambo stappen we uit bij het plein. Dit is het dorpje vanwaar de trein naar Aquas Callientes vertrekt. Maar eerst hebben we nog tijd voor cappuchino, beetje rondkijken, lunch, voordat we naar het station lopen.

Op het station valt het mee met de drukte. De blauwe Perurail is onze trein en in wagon A vinden we onze gereserveerde zitplaatsen. Het is een luxe coupé. Om 13:00 uur vertrekken we, de trein glijdt langzaam de vallei in. De gehele route rijden we langs de rivier Urumbaya, die soms kalm, maar vaak ook wild is. De hoge bergtoppen komen steeds dichter bij elkaar, de vallei wordt smaller. In het begin zijn er nog wat nederzettingen, later is er alleen nog natuur en een treinrails.

Na 1 uur 20 minuten lopen we het station van Aquas Calliantes binnen, wat omringd is door winkeltjes en kleinere hotels. Dwars door de grote souvenirs markt steken we door naar ons hotel. Het is een modern, vrij nieuw hotel in deze hekselketel. Na check-in lopen een 6-tal dames (waaronder ik) met Mark richting een waterval (die we nooit zullen bereiken). We lopen langs de onverharde weg die naar Machu Pichu gaat, en pal langs de Urubaya rivier. Er zijn helaas flinke aantallen kleine steekvliegjes en de DEET ligt nog in het hotel 😮 Verder is het een mooie groene en jungle-achtige omgrving. Het is vochtig warm. De waterval halen we niet, Marc kringt een telefoontjes dat de lopers al bij de zonnepoort zijn. We maken rechtsomkeer om eerder dan de lopers in het hotel te zijn. Alle helden hebben de tocht volbracht. Onderweg hebben ze het over gehad dat Annie en ik prima mee hadden kunnen komen. Ik baal er nog meer van, temeer daar ik mij vandaag heel goed voel, en zelf ook het gevoel had het wel aan te kunnen. Maar ja, gemaakte keuzes nemen geen keer. Volgende keer toch weer meer op mijzelf vertrouwen en mij niet zo laten indoctrineren door de reisleider....