Dag 16: Machu Picchu

De groep die de Camino Real niet gelopen heeft ontbijt om 4:30 uur en gaan om 4:50 uur richting de bus naar Machu Picchu. We zijn niet eens de eersten, er staat al een flinke rij wachtenden. De bussen rijden pas vanaf 6:00 uur omhoog, dus we moeten nog even geduld hebben. We gaan zo vroeg zodat we Machu Picchu met heel weinig mensen kunnen zien. 

Eenmaal boven weer in de rij voor de entree. Er wordt met tijdslots gewerkt om de stroom bezoekers enigszins te verdelen. Wanneer we bij het uitzichtpunt komen is er weinig te zien. Machu Picchu is gehuld in een dikke ochtendnevel. Wat een teleurstelling. Dan maar de wandeling naar de zonnepoort maken, want pas om 9:00 uur komt onze gids voor de rondleiding. Het pad gaat gestaag omhoog, met af en toe een pittig klimmetje er in. Ondanks dat loop ik makkelijk en laat al gauw het grootste deel van de groep achter mij. Aan de ene kant kijk ik in het dal met de rivier zo'n 1000m lager, omsloten door hoge spitse bergen. Het pad is het laatste stukje van de Camino Real. Langzaam zie ik ook de ochtendmist optrekken en laat Machu Picchu zich steeds meer zien. Na ca 50 minuten heb ik de zonnepoort 'Intipuktu'  bereikt. Vanaf hier is Machu Picchu nauwelijks te zien, en toch valt het zonlicht via deze poort op een bepaald tijdstip precies door een zonnepoort bij een tempel in Machu Picchu. Bijzonder hoe zij dat destijds precies hebben kunnen berekenen. Het waren toch best knappe lui die Inka's.

Ik wacht tot de rest van de groep ook gearriveerd is. Allemaal poseren bij de poort en natuurlijk ook een groepsfoto gemaakt. Dan dalen we over hetzelfde pad weer af. Het laatste restje ochtendmist trekt nu snel op en onderweg worden we beloond met prachtig zicht op Machu Picchu. Wat een indrukwekkende stad! En destijds onneembaar door de Spanjaarden, dus er is veel bewaard gebleven. Vanaf het wachthuisje is het genieten van het uitzicht op Machu Picchu dat inmiddels stralend in de zon ligt. De gids voor de rondleiding komt om 9:00 en we begeven ons in de stad tussen de vele andere mensen. Het is jammer dat zij een zachte stem heeft, en met de uitleg ook niet altijd wacht totdat de hele groep er is, waardoor veel van het verhaal verloren gaat. Bovendien heeft zij haast, want we moeten voor 10:00 uur bij de zonnewijzer zijn, anders gaat deze dicht voor bezoekers. Nog een hele uitdaging, want er staat een lang lint van mensen te wachten om deze te bezoeken. Na de zonnewijzer lopen we verder door de stad. We zien de huizen: hoe groter de stenen van het fundament, hoe belangrijker de persooon was die er woonde. De stenen zijn geslepen en passen ook precies in en op elkaar.  Knap staaltje bouwwerk.

Na de rondleiding lopen we stad weer uit. Voor de bussen die ons terug naar Aquas Calientes brengen staat een hele lange wachtrij. Ik besluit samen met Marc, Niels, Jacco en Annie naar beneden te lopen over de Inka trappen. De treden zijn ongelijk, en regelmatig moeten we flinke stappen nemen. We dalen de 400m af in 40 minuten, wat best een mooie prestatie is gezien de moeilijkheid van de trap. Langs de rivier lopen we langs de weg over het valse plat weer omhoog naar het dorp. Nog net tijd om te lunchen voordat de trein weer vertrekt en wij teruggaan naar Cuzco. Het was een indrukwekkende dag met een heerlijke wandeling.