Dag 5 van Prazeres via Levada Nova naar Calheta

Na een heerlijke nachtrust moet ik ineens opschieten, ik heb me bijna verslapen. Quick douche en snel ontbijten. Gelukkig heb ik al mijn spullen gisteravond al zoveel mogelijk ingepakt.

Roberto is er iets na negenen met een ander busje. De kapotte bus staat bij de garage. Hij hoeft vandaag alleen mij op te halen en de nodige koffers. Hij begint te lachen als ik zeg dat ik vandaag vanaf Prazere start en niet vanaf Raposeira. Ik vind 18 km heel respectabel, wetende dat het venijn in de staart zit.

Ik vertel hem van de slechte conditie van het pad gisteten, en waarom ik dus over de weg liep. Hij zegt dat ik de laatste ben geweest die deze route heeft gelopen. Vanaf volgende week wordt de route vervangen voor een nieuwe aan de andere kant van het dal.

We rijden over de hoogvlakte van Paúl, waar verder weinig over te melden is. Alleen een weg, geen bewoonde wereld. Het brengt me van het noordelijk deel naar het zuid-westen.

Om 9:45 uur komen we bij mijn startpunt aan, direct langs de levada Novo. De komende 12 km is het easy walking, alleen de levada volgen. Alleen aan de stroming van het water zie ik dat ik omhoog loop, maar merkbaar is het niet. Dat klopt ook wel, 50 m stijgen over 12 km dat voel je niet. Ik loop hier door het grootste Eucalyptusbos van Europa; een brand heeft in 2016 echter veel verwoest. Toch vecht de natuur zich hard terug en zie ik veel jonge nieuwe boompjes. De geur van Eucalyptus merk ik echter pas op wanneer ik veel later bij een oud gedeelte loop wat door de brand gespaard is gebleven.

Het is een beetje eenzijdige wandeling vandaag. Steeds maar langs de levada. Op de zonnige hellingen ritselen de hagedissen er weer flink op los, en aan de schaduwrijke zijde overheersen de vlinders. Pas na 2 uur ik kom ik een koppel tegen, en een half uur later nog een stel. Verder is er niemand te bekennen. Er zijn ook weinig uitzichtpunten. Ik denk dat ik het lopen langs die levada's ook wel een beetje gezien heb na deze.

Eindelijk kom ik bij het grote waterreservoir en het waterhuisje waar ook de levada plotseling stopt. Hier moet ik rechts de steile weg volgen richting de zee. Dat is nog ruim 4 km en 650 m dalen te gaan. Best pittig dus. De zon schijnt ook nog eens onbarmhartig op het weggetje en mijn bol. Volgens de beschrijving is er in het dorpje Lombo de Salao een café met goede koffie; daar kijk ik erg naar uit. En net wanneer ik begin te denken dat ik het gemist heb, is het daar ineens op de hoek aan de rechter kant. Voor 2 euro heb ik een koud flesje water en een heerlijke kop koffie. Dit is duidelijk mijn brandstof, want daarna loopt het weer een stuk beter. Nog 2,5 km te gaan met een gemiddeld hellingspercentage van 35%. Ik kom wel weer langs prachtige hacienda's en door leuke Verrada's. Wanneer ik eindelijk de hoofdweg bereik zie ik het strand liggen. Nog 1 heel pittige afdeling en ik sta op de langgerekte boulevard. Er lopen als het ware 2 pieren in een u-vorm tegenover elkaar waardoor er een afgebakend stuk zee ontstaat waarin gezwommen kan worden. Aan beide uiteinden ligt zand, dat is uit Afrika hierheen gehaald om een zandstrand te creëren. Ik loop verder langs de boulevard, langs de haven met plezierjachten (er ligt weer voor een kapitaal in het water) en net voordat de boulevard over gaat in de gewone kustweg kom ik aan bij mijn hotel.

Het Savoy Saccharum Resort & Spa

Ik weet niet wat ik zie als ik er met mijn stoffige, vieze schoenen en bemodderde kuiten binnenstap. Het is een hele ruime lobby in een oase van rust, het ruikt er heerlijk naar jasmijn en op de achtergrond pianomuziek. Wow. Ik wordt vriendelijk ontvangen, krijg veel tekst en uitleg (gelukkig ook alles op papier) en een plattegrond. Het pasje is niet alleen de key van mijn kamer, maar dat heb ik ook nodig om de lift te bedienen! Het hotel heeft 3 zwembaden, 5 bars (1 met live muziek), 2 restaurants, een spa, fitnessruimte. Het is zo luxe! De kamer helemaal! Prachtig en heel modern en smaakvol. Heel brede toilettafel met grote wasbak. Er tegenover toilet en bidet, en daarnaast inloop douche. Een kingsize bed, een luxe stoel, tv, bureau en koelkastje. Balcon over de gehele breedte met zitje wat uitkijkt op de binnentuin. Ik ga gauw douchen en daarna naar het rooftop zwembad op de 8e verdieping. Uitzicht op de oceaan, heel veel ligbedjes en parasols, een bar en het zwembad met water dat precies de goede temperatuur heeft. Wat een genot na zo' n lange wandeling! Aan de bar bestel ik een mojito, onderteken het bonnetje, alsof het voor mij allemaal de gewoonste zaak van wereld is. Haha!

In het thema restaurant staat een Spaans buffet op het menu: die keuze is dus snel gemaakt! Ik eet buiten, aan de rand van het andere zwembad, uitkijkens over de oceaan en de zon die in zee zakt. Het eten is verrukkelijk! Het is ook leuk om andere mensen te observeren; oud geld, nieuw geld, geëngageerde verbintenissen, oude man met (veel te) jonge vrouw, homo's die van luxe houden....En ineens bedenk ik; maakt dit dan gelukkig? Nee. Het is wel leuk om een keer me e te maken. Maar het is veel leuker om het samen te kunnen beleven....